Cornelie: ‘Aanvankelijk dacht ik dat ik gewoon aan het rouwen was, maar het leek niet over te gaan. Ik gleed langzaam weg in een diepe depressie. Ik wist alleen niet dat deze gevoelens en gedachten bij een depressie horen. Om bipolair te zijn hoef je niet “knettergek” te zijn. Wat betreft de omgang met anderen is het onzichtbare aspect van een psychische stoornis het lastigste. Vaak krijg je – goedbedoelde – adviezen, zoals mandala’s kleuren, voetreflextherapie, glutenvrij eten, of gewoon toch die knop om te draaien. Maar dit helpt alleen als er al een basis is van balans. Weten hoe de studenten verpleegkunde reageren op mijn hoorcolleges? Kom me lezen bij de Mensenbieb!’
